ξυπολύνω

και ξυπολάω (Μ ξυπολάω)

μέσ. ξυπολιέμαι

αφαιρώ τα υποδήματα μου και μένω ξυπόλητος

νεοελλ.

αναγκάζω κάποιον να μείνει ξυπόλυτος, αφαιρώ από κάποιον τα υποδήματα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ἐξ-υπο-λύω «βγάζω τα υποδήματά μου», με σίγηση τού αρκτ. άτονου -ε-. Οι τ. ξυπολάω και ξυπολύνω από μεταπλασμό τού (ἐ)ξυπολύω].